درجه سختی در سنگ های جواهر

در سنگ های جواهر و کانی ها، سختی به درجه سختی خراش و سپس به سختی برش اشاره می کند.
درجه سختی خراش(Scratch Hardness)
کانی شناس وینی به نام فردریک مو(۱۸۳۹-۱۷۷۳) اصطلاح درجه سختی خراش را مطرح کرد. او درجه سختی خراش را به عنوان استحکام کانی در برابر جسم نوک تیز خراشنده، توصیف کرد.
مو ۱۰ کانی را مقایسه کرد که درجه سختی خراش آنها متفاوت بود و هم اکنون نیز با نام مقیاس سختی مو کاربرد دارد. شماره ۱ نرم ترین و شماره ۱۰ سخت ترین درجه سختی را دارد. در این طبقه بندی، کانی هایی که سختی کمتری دارند توسط کانی هایی که سختی بیشتری دارند خراشیده می شود. کانی هایی که سختی یکسان دارند یکدیگر را خراش می دهند. در این طبقه بندی، درجه سختی به نیم درجه نیز تقسیم می شود. تمامی کانی ها و سنگ های جواهر شناخته شده، در مقیاس سختی مو جای دارند.

در سختی مو درجه ۱و ۲ بطور قابل ملاحظه ای نرم، درجه ۳ تا ۵ نسبتا سخت و بالای ۶ سخت می باشند. در دوران قبل معمولا سنگ های جواهر با سختی ۸ تا ۱۰ از اهمیت برخوردار بود. هم اکنون پس از مدت کوتاه، سنگ های جواهر با ارزشی موجود هستند که سختی بالایی ندارند.
درخشش و پولیش سنگ های جواهری که سختی آنها کمتر از ۷ می باشد ممکن است با گرد وخاک که شامل ذرات ریز کانی کوارتز(که سختی آن ۷ است) است، آسیب ببیند. و از طریق خراشیدن ذرات کوارتز با سنگ ها به مرور زمان نیز کمرنگ می شوند. به همین دلیل سنگ ها می بایست با دقت نگهداری و استفاده شوند.

برای دیدن اطلاعات بیشتر درباره ی گردنبند طلا

درجه سختی

درجه سختی

مقیاس سختی مو، مقیاس نسبی است که تنها نشان می دهد که سنگ جواهری از دیگری سخت تر است. مطلبی در باره افزایش سختی در این مقیاس ها گفته نشده است. برای سهولت بهتر درک مطلب به این مثال توجه نمایید: در مقیاس سختی مو، سختی الماس یک درجه بالاتر از یاقوت است در صورتی که سختی الماس ۱۴۰ برابر از یاقوت بیشتر می باشد .

نوشته های مرتبط ...

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.